Kinderen zijn de toekomst, dat weet iedereen…
Als oppas is het jouw taak kinderen te vermaken en ze, als het meezit, ook wat te leren. Maar wat als we het eens omdraaien en als oppas wat leren van ‘de toekomst’?
Om te beginnen zouden we als oppas natuurlijk veel kunnen leren van de heerlijke ‘hakuna matata’ vibe van kinderen. Kinderen zijn een kei in het vergeten van hun ‘problemen’. Als ze zijn gevallen zijn ze na een goede huilbui vaak ook meteen van de pijn af. Vallen en snel weer opstaan dus, want is het nou echt zo erg dat je hebt verloren tijdens schoolgym (“morgen ga ik wel winnen”)? En wat maakt het eigenlijk uit dat je beste vriendin dezelfde jurk heeft gekocht (“nou ja, dan kunnen we wel tweeling spelen”)? Laten wij ‘grote mensen’ ook eens proberen om alles een positieve draai te geven.
Om het optimale uit dit ‘leren-van-kinderen-proces’ te halen geef ik als oppas de tip om altijd je notitieblokje bij de hand te houden. Of dit nou je agenda in je tas is, of je telefoon in je broekzak; zorg dat je hem bij de hand hebt! Want wat is er nou erger dan die ene fantastische opmerking of wijze les van jouw oppaskind te vergeten? Schrijf ze op en je zult er later nog om lachen en echt wat aan hebben.Wanneer je grappige quotes of wijsheden terugleest zul je weer even denken aan je eigen onbezorgde leventje als kind en dat is heerlijk!
Bij dezen de uitspringers van mijn afgelopen oppasjaren:
– Een 4-jarig meisje kijkt naar een beslagen raam en zegt: “Haha kijk, het raam zweet!”
– Ik vroeg een 7-jarige jongen: “Heb je een mooi rapport?”, hij antwoordt: “Jaaa een rode!”
Ik denk dat deze jongen een kunstenaar wordt, tekenen kon hij als de beste. Zijn cijfers maakte hem iets minder uit.
– Een meisje van 5 vroeg ik: “Zeg, waarom ben je zo aan het klieren, dat vind ik niet leuk.”. Haar antwoord: “Maar klieren is mijn hobby!”
Ja… Wat ga je daar nou op antwoorden?
– Een bijdehand meisje van 11: “Sorry dat je zo lang op me moest wachten. De tijd had me in de steek gelaten.”
Na zo’n opmerking kun je niet eens boos worden!
– Jongen van 11: “Ik zag net mensen hun stembiljet weggooien, maar we moeten toch blij zijn dat we kunnen stemmen?”
En zo is het maar net; we moeten blij zijn met ons stemrecht. En daarom ging ik na het oppassen nog snel even naar het stemhokje, want ik was het bijna vergeten…
